- dırdırcı
- 1) надое́дливый болту́н2) ворчу́н
Türkçe-rusça sözlük. 2013.
Türkçe-rusça sözlük. 2013.
dırdırcı — sf. Bezdirici söz etme alışkanlığı olan, geveze, yerli yersiz konuşan (kimse) Bir kere dırdırcı bir tabiatı vardı. Bir şeyden memnun olmaz, vara yoğa söylenirdi. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
dırdırcılık — is., ğı Dırdırcı olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük